Niemal każdy z nas posiada dzisiaj urządzenie rejestrujące obraz. Dzięki miniaturyzacji sprzętu, aparat możemy zabierać w każde miejsce i fotografować otaczającą nas rzeczywistość.
Technologia cyfrowa sprawiła, że robienie zdjęć stało się “proste”, ale to tylko złudne wrażenie. Dlatego przygotowaliśmy zbiór kilku praktycznych porad, które przydadzą się początkującym adeptom fotografii. Skupimy się głównie na technice, a nie sprzęcie, ponieważ nawet najlepszy sprzęt nie gwarantuje udanych zdjęć, jeśli nie potrafi się go używać.
Jak poprawnie trzymać aparat? 
Przyjęcie pewnej i stabilnej pozycji podczas wykonywania zdjęć jest warunkiem koniecznym otrzymania nieporuszonych zdjęć. Szczególnie w trudnych warunkach oświetleniowych oraz przy fotografowaniu teleobiektywem. Dużym problemem jest stabilne trzymanie coraz mniejszych i coraz lżejszych aparatów kompaktowych. Często po wykonaniu fotografii okazuje się, że większość zdjęć jest poruszonych, nawet wtedy, gdy były wykonywane w dobrych warunkach oświetleniowych. Używanie statywu nawet w dobrych warunkach oświetleniowych pozwoli na precyzyjne ustawienie kadru, a także na wykonanie dokładnie tego samego ujęcia z różnymi wariantami ustawienia parametrów ekspozycji. Trzymając aparat jedną ręką, często nie jesteśmy w stanie utrzymać pionów. Przekrzywiony kadr to jeden z najczęstszych błędów. Jeśli zdjęcie będzie zbyt ciasno kadrowane, nie będziemy mogli tego skorygować na komputerze.
Kolejnym problemem, który może się pojawić, jest przysłanianie wbudowanej lampy błyskowej palcem. Aby temu zapobiec, aparat należy trzymać dwoma rękami, upewniając się, że flesz, ani żadne z okienek pomiarowych aparatu nie są przesłonięte (mogłoby to prowadzić do błędów pomiarowych przy naświetlaniu). Stabilna pozycja aparatu pozwoli na uniknięcie poruszonych zdjęć oraz na swobodne komponowanie kadru.
Fotografowanie „z ręki” na długim czasie nigdy nie da zadowalających rezultatów – pomijając oczywiście efekt zamierzony. Jeśli zależy nam bardzo na wykonaniu zdjęcia w danym miejscu, a nie mamy ze sobą statywu – rozejrzyjmy się za murkiem, gzymsem, parapetem czy kamieniem, na którym moglibyśmy stabilnie położyć aparat, i użyjmy wężyka spustowego lub samowyzwalacza.
Najczęściej zdarza się, że zdjęcia są poruszone w pionie. Ma to związek ze zbyt szybkim i nerwowym naciśnięciem spustu migawki. Migawkę należy zwalniać wolnym, płynnym ruchem. Dobrze jest również na chwilę wstrzymać oddech. Zapobiegnie to poruszeniu.
Światło 
Jasność – czyli intensywność. Daje się ją zmierzyć za pomocą światłomierza. Jest to główna cecha, która określa ekspozycję – decyduje o możliwości wykonania zdjęcia z ręki lub konieczności użycia statywu. Ma również duży wpływ na odwzorowanie kolorów i nastrój zdjęcia. Jasne i mocne światło daje obrazy bardziej kontrastowe i nasycone – słabe nadaje wrażenie spokoju i tajemniczości.
Kontrastowość – ze względu na ten parametr oświetlenie możemy podzielić na:
twarde/ostre światło – jest kontrastowe, a cienie mają ostre krawędzie. Mamy z nim do czynienia np. w słoneczny dzień z bezchmurnym niebem. Obrazy zarejestrowane w takim oświetleniu wydają się być ostrzejsze a kolory bardziej nasycone.
miękkie światło – to światło rozproszone, mało kontrastowe. Cienie są bardziej rozświetlone, przez co tracą na swojej wyrazistości. W przyrodzie występuje w pochmurny dzień lub w cieniu. W takim świetle kolory tracą swoją intensywność.
Zdjęcia portretowe
Typowe zdjęcia portretowe, wykonywane przez amatorów, są zazwyczaj źle wykadrowane: ponieważ fotografowie ustawiają ujęcie tak, żeby oczy były pośrodku kadru, nad głową postaci pozostaje zbyt dużo wolnego miejsca. Ten bardzo popularny błąd można na szczęście łatwo naprawić – wystarczy pamiętać o tym, by podczas fotografowania, “ciasno” wykadrować postać. Większość zdjęć wykonuje się w ujęciu poziomym (krajobrazowym), niemniej wielu zawodowych fotografów często fotografuje, trzymając aparat pionowo. Portret w ujęciu pionowym wygląda bardziej “profesjonalnie”.
Jak wykorzystać światło padające z okna? 
Słońce wpadające przez okno, a szczególnie przez okna wychodzące na północ, należy do najpiękniejszych źródeł światła w przypadku portretów. Okno rozprasza wpadające światło, a im większy jest otwór okienny, tym łagodniejsze i bardziej miękkie jest takie oświetlenie. Fotografowaną osoba, powinna stać lub siedzieć w odległości nie większej niż 2 m od okna i jednocześnie niezbyt blisko, tuż za obrysem okna, nieco z tyłu tak, by jej ramię było skierowane prostopadle do okna, dzięki czemu światło wpadające przez okno będzie łagodnie otaczało całą sylwetkę, dając łagodne cienie na nieoświetlonej stronie twarzy. Należy unikać portretów z ramionami, “na wprost”. Osoby sfotografowane, “na wprost” wyglądają na zdjęciu sztywno. Jeśli delikatnie obrócisz fotografowaną osobę, by jej ramiona znajdowały się pod niewielkim kątem, jej portret będzie znacznie bardziej naturalny.
Krajobrazy
Dobre krajobrazy wymagają czytelnego dla odbiorcy tematu. W przypadku pejzaży jest on szczególnie istotny. Pejzaż powinien jasno wyrażać intencje fotografa, powinien dać się opisać jednym, krótkim zdaniem. Warto o tym pamiętać podczas komponowania ujęcia.
Czego unikać przy fotografowaniu krajobrazów?
Niespokojnej wody
Jeśli fotografujemy jezioro albo przytulną zatoczkę, to zazwyczaj zależy nam na tym, by tafla wody była gładka jak lustro, bo wtedy możemy liczyć na piękne odbicia.
Bezchmurnego nieba
Większość ludzi uważa, że chmury są piękne, ale w fotografii krajobrazowej ich rola nie kończy się na urodzie. Dzięki chmurom możemy bowiem uwiecznić na zdjęciu wspaniałe kolory wschodu i zachodu słońca, bez nich zaś dostajemy wielką pustkę. Akurat w tym przypadku wszystko zależy od Matki Natury. Jeśli nie trafimy w odpowiednim momencie, nie zrobimy ciekawego zdjęcia.
Przekrzywionego horyzontu
Wystarczy popatrzeć na zdjęcie. Opis jest zbędny 🙂
Odwracających uwagę detali w pobliżu krawędzi
Ten błąd łatwo popełnić. “Śmieci”, czyli niewielkie, ale odwracające uwagę elementy ujęte w kadrze potrafią skutecznie zepsuć nawet bardzo udane zdjęcie. Może to być znak drogowy, pusta puszka po piwie, przewody telefoniczne albo gałąź, która przypadkiem znalazła się w polu widzenia. Podczas fotografowania, należy zwrócić szczególną uwagę na to, co znajduje się w wizjerze, a już zwłaszcza w pobliżu jego krawędzi.
Braku pierwszoplanowego elementu
Jeśli na pierwszym planie kompozycji nie ma charakterystycznego, ciekawego elementu, to zdjęcie nie będzie ciekawe. Aby pejzaż naprawdę robił wrażenie, musi spełniać trzy warunki. Po pierwsze, musi zawierać wyrazisty element na pierwszym planie, po drugie – oczywisty plan środkowy oraz po trzecie, tło.
Zadanie jest finansowane ze środków Gminy Sępólno Krajeńskie.
Ponadto polecamy ciekawy artykuł dla początkujących:
Fotografia dla początkujących: wstęp do fotografii przyrodniczej i krajobrazowej
https://www.c-and-a.com/pl/pl/shop/fotografia-przyrodnicza
Przeczytacie w nim:
– dlaczego fotografia przyrodnicza relaksuje i pomaga znaleźć wewnętrzną równowagę?
– jak rozpocząć swoją przygodę z fotografią krajobrazów i zwierząt?
– w co się zaopatrzyć, by podjąć pierwsze próby fotografowania natury?
– jak oswoić się i zacząć eksperymentować z trybem manualnym w aparacie?
